The road to Goes and Back
We schrijven 19 maart 2016. De klok staat op 07.45 uur. Delft ligt er nog stilletjes bij. Behalve op het Fortuna complex aan de Schoemakerstraat. Daar was reeds eerder een bus naar Wolvega vertrokken met de D1. Nu was het de beurt aan de C1 om in te stappen voor een retourtje Goes. Daar stonden zij voor de opgave om het Nederlands Kampioenschap 1e klasse C-jeugd binnen te slepen.
De rasoptimisten onder ons zagen in dat het, gezien de pouleuitslag, een makkie zou worden. De meer behoudende types voorzagen dat er hevige strijd geleverd moest worden om sowieso geen laatste te worden. Hoe dan ook, de stemming zat er al goed in en er was genoeg gespreksstof om de reistijd door te komen. De bus was van alle gemakken voorzien en een kleine anderhalf uur later streek het team alsmede de bloedfanatieke Fortuna aanhang in Goes neer.
Na de voorbereiding en de presentatie van de teams konden onze gladiatoren direct aan de bak. DOS ’46 stond op het spreekwoordelijke menu. DOS ’46 tegen Fortuna. Een mooi affiche en direct DE kraker. Na een zenuwachtig begin kwam de diesel op gang. Iedereen kon elkaar moeiteloos vinden en gestaag vielen de doelpunten. Nu was het alleen nog maar een kwestie van het hoofd koel houden en de buit was binnen. 4 – 6 !!! Geen doelpuntrijke wedstrijd maar het gaf ook weer hoe de sportieve verhoudingen lagen. En dat waren de eerste puntjes. Daarna volgden Atalante, en VEO. Deze tegenstanders waren, zonder hen tekort te doen, van een ander niveau als DOS ’46. De finale was daar.
In de andere poule bleek Tilburg ook ongeslagen dus dit impliceerde dat de finale tegen hen gespeeld moest worden. Uiteraard was iedereen gespannen inclusief de meegereisde supportersschare. De eerste minuten gingen gelijk op maar uiteindelijk werd er een gaatje geslagen. De eindstand werd uiteindelijk bepaald op 4 – 7 en het kampioenschap was binnen. Wat een ontlading!!
Er stond een team waarin geen onderscheid werd gemaakt tussen spelers of reserves. Iedereen ging door het vuur voor elkaar. Ook het publiek gaf een mooi visitekaartje af. Hun opdracht was positief coachen. Geen kritiek maar puur opbouwende geluiden horen. Dit alles maakte dat Fortuna geroemd werd door alle aanwezigen. De terugreis naar Delft gaat de boeken in als een groot feest. Daar werden de spelers op gepaste wijze onthaald en in de rust van het eerste werden zij nogmaals in het zonnetje gezet.
Spelers en coaches bedankt. Jullie hebben laten zien waarom Fortuna een mooie club is. We kijken terug op een geweldige dag met een even zo mooi resultaat.
Trotse papa B
