Na de overwinning van vorige week op Achilles B1, was het duidelijk: vandaag kon bij winst of een gelijkspel (dan zouden we op basis van onderling resultaat niet meer te achterhalen zijn) in Papendrecht de kampioensvlag voor Fortuna/Delta Logistiek B1 worden gehezen,
Maar PKC B1 verslaan in Papendrecht. Dat is geen sinecure. Alleen tegen ons in Delft en thuis tegen Achilles B1 liep deze ploeg met een aantal dynamische springveren tegen een zeperd op. Verder werden alle veldwedstrijden keurig netjes in winst omgezet. En ook in de zaalcompetitie werd er door de Papendrechters goed gepresteerd. Een echte kampioenswedstrijd dus. Tegen de nummer 2 en waarin je aan het einde van de wedstrijd alleen feest kan vieren als er goed gespeeld wordt. Want als we ons niveau niet zouden halen dan gingen we het tegen PKC B1 niet redden. Daar waren we ons vooraf goed van bewust.
Busladingen vol met supporters sloten om 08.15 uur in een lange colonne op de A13 aan richting Papendrecht. De wedstrijd begon immers al om 09.30 uur. Vlaggen, trommels en toeters werden ingeladen. De ploeg was geconcentreerd maar toch ook wel weer redelijk ontspannen. De winst op Achilles en vooral de manier waarop gaf het nodige zelfvertrouwen in een goede afloop.
We kwamen vrij snel 1-0 achter maar dit zou achteraf de enige keer zijn dat we op achterstand stonden. In het begin hadden we moeite met hun vliegende maillot-rebounds en moesten we ons hier even op instellen. Maar we hielden wel goed de druk erop en met name de PKC-heren werden ver van de korf afgedreven en hadden het vizier niet op scherp, waarbij de weg ketsende ballen vaak een prooi voor onze meiden waren. In de eerste helft zou geen enkele PKC-heer tot scoren komen.
Via 1-1 kwamen we door tweemaal Annick (korte kans en vrije bal) op 1-3 voor maar de dame van Pien bleek ook redelijk zuiver en had maar twee schoten nodig voor de 3-3. Dat had de dame van Pien beter niet kunnen doen…. ik zei het nog….. nu is ze boos! Pien was niet te houden en zou in de eerste helft maar liefst 4 keer scoren uit misschien 6 of 7 pogingen. Dat zijn schotpercentages waar ze in de League nog een puntje aan kunnen zuigen.
We liepen door Mark en Pien uit naar een 4-8 voorsprong en hadden de wedstrijd onder controle. Weliswaar had Jason meer moeite om zijn aanvallende rebounds te pakken dan gebruikelijk maar dit compenseerde hij weer door uiteindelijk zelf drie keer raak te schieten. Met een lekker 6-11 voorsprong zochten we de kleedkamer op. Ons schotpercentage was aanmerkelijk hoger dan dat van PKC maar zij kwamen wel tot behoorlijk wat pogingen. Het was dus zaak om met name verdedigend geconcentreerd te blijven en de druk erop te houden. Want als zij in hun geliefde 2e-schot spelletje komen, is er geen houden meer aan en dat moesten we zien te voorkomen.
Na de rust kwam PKC op 9-12, 11-14 en 13-16 een paar keer gevaarlijk dichtbij. Maar het was Marit die achter de korf een aantal belangrijke ballen erin schoot en steeds weer het gaatje op vier hield, zodat langzamerhand de moedeloosheid bij de Papendrechters begon toe te slaan. Verdedigend begon nu bij ons de vermoeidheid ook een rol te spelen. De hele wedstrijd werd er door de meiden als tijgers voorverdedigd en dit kost natuurlijk kracht. De mannen mochten in fysiek opzicht ook aan de bak tegen de springveren van PKC maar de slijtageslag begon in ons voordeel te werken. De zuiverheid liet PKC op de belangrijke momenten in de steek en toen Kay de belangrijke 13-18 erin schoot was de wedstrijd gespeeld.
In de slotminuten mochten onze vaste reserves van de B2 nog even binnen de lijnen komen. Tim, Mike, Danielle en Maud, echt super dat jullie iedere week voor ons klaar stonden en dat we zowel bij thuiswedstrijden als uitwedstrijden altijd een beroep op jullie konden doen. Ook tijdens de trainingen konden we altijd een beroep op jullie doen als er een plekje vrij viel om wat voor reden dan ook!! Jullie hebben ook een bijdrage geleverd aan dit kampioenschap en dit wordt door de gehele B1 & staf zeer gewaardeerd. Ook de mensen van de C1 die dit seizoen regelmatig reserve stonden bedankt! Jullie waren ook altijd bereid om reserve te staan en stonden ook regelmatig als supporters langs de lijn.
De wedstrijd eindigde uiteindelijk met een 15-20 eindstand. KAMPIOEN!!!
Marit, Yona, Pien, Annick, Kay, Jan, Jason en Mark….. jullie zijn toppers! Echt super knap dat jullie, na de teleurstelling in de zaalcompetitie, toch weer de knop hebben omgezet en de 2e helft van de veldcompetitie de stijgende lijn hebben opgepakt.
Grote blijdschap bij de spelers dat we nu kampioen zijn en ons hebben geplaatst voor de halve finale. Dan komen we tegenstanders tegen van een ander kaliber maar het is mooi dat we met die ploegen de strijd aan mogen gaan en iedere tegenstander heeft een achilleshiel. Het is aan ons om te zorgen dat we onze tegenstander (we moeten ons de komende weken eens gaan verdiepen in wie dat gaat worden) op dat plekje raken.
Resteren ons de komende weken nog de wedstrijden tegen Die Haghe (waar we nog een appeltje mee hebben te schillen) en Fortis. We staan nu op 12 gespeeld en 24 punten. Het zou mooi zijn als we de veldcompetitie afsluiten met de volle buit!! U hoort nog van ons!!
Peter & Sven & Sem (supporter vanuit Berlijn)
