In een wederom lege sporthal trad Fortuna/Delta Logistiek zaterdagavond aan tegen Dalto/Klaverblad Verzekeringen. Waar de Driebergenaren een hoog schotpercentage aan de dag legden, wist Fortuna/Delta Logistiek in 149 pogingen slechts 18 keer te scoren. Het bleek wel genoeg voor de overwinning, maar er zal over nagepraat worden in Delft: 17-18.
Met Thomas Reijgersberg, Joren van Nieuwenhuijzen, Fleur Hoek en Celeste Split op de bank, leken de bezoekers aanvankelijk de wedstrijd goed te beginnen. In een zeer kort tijdsbestek was het in lange aanvallen al snel 0-3, daar waar de thuisploeg moeite had om überhaupt tot pogingen te komen. Het bleek een voorbode voor de wedstrijd, waarbij Dalto op de momenten dat het wel tot schieten kwam, ook vaak wist te scoren.
De snelle 3-0 voorsprong werd via de mannen van Dalto gepareerd (3-3), waarna Lotte van Montfort en Mathijs den Ouden de laatste Driebergse voorsprong op het scorebord lieten noteren (3-5). Fortuna/Delta Logistiek produceerde schot op schot en heerste continu in de rebound. Mick Snel bleef aan de ene kant de rebounds binnenslepen, waardoor zijn vakgenoot Nik van der Steen kon blijven herhalen. Van der Steen kwam in de eerste helft al tot 22 pogingen.
Aan de andere kant waren het zowel Daan Preuninger als Harjan Visscher die rebound op rebound wisten te bemachtigen, vaak ook omdat de ander op dat moment niet tot scoren wist te komen. In Driebergen waren het namelijk vooral de mannen die de pogingen namen. Van de 105 (!) pogingen die de vier basisheren gezamenlijk namen, wisten ze er 12 te scoren. Daarvan waren er vier uit een standaardsituatie.
Opvallend genoeg wist Dalto als gehele ploeg, inclusief invallers, slechts tot 72 pogingen te komen. Maar was het daarin wel een heel stuk zuiverder, met als hoofdrolspeler Thijs van der Griendt (5 uit 11). Tevens opvallend was het aantal schoten ten opzichte van het aantal aanvallen dat de thuisploeg produceerde. Het ene vak wist 39 kansen te creëren in 30 aanvallen, terwijl het andere vak zowel 33 pogingen als aanvallen wist te noteren. Het zei enerzijds wat over de zuiverheid van de ploeg van Barry Schep, maar tegelijkertijd over de slordigheid en de Delftse druk op de Driebergse aanval.
De (na)druk op onderscheppingen resulteerde namelijk in veel balverlies voor Dalto, maar op de momenten dat de bal wel de goede kant opviel, stond er ook vrijwel altijd iemand vrij. En die buitenkansjes liet het zelden onbenut. Dalto zelf hanteerde een ‘handbalverdediging’, zo zou Ard Korporaal na afloop van de wedstrijd zeggen en dat zorgde voor de nodige moeilijkheden. Toch zal Korporaal voornamelijk wijzen op de overmacht aan pogingen die zijn ploeg nam, waardoor het normaal gesproken nooit zo’n spannende wedstrijd had mogen worden.
Hoek, Split en Reijgersberg werden gebracht en hoewel de twee dames snel tot drie doelpunten wisten te komen, bleek ook deze ingreep niet voldoende om de spanning uit de wedstrijd te elimineren. Wat bovendien opvallend was, daar waar in de eerste helft alleen de Delftse mannen wisten te scoren (9-11 ruststand), waren het in de tweede helft de vrouwen die het moesten doen. Naast een strafworp van Snel, waren het Michelle van Geffen (3x), Hoek (2x) en Split die de doelpunten voor hun rekening namen.
En hoewel Fortuna/Delta Logistiek ondanks de minieme voorsprong zelden in de problemen leek te komen, had het helemaal niet gek mogen opkijken als Dalto in de slotfase ‘gewoon’ gelijk had gemaakt. De acht van Schep kregen daar namelijk in de laatste veertig seconden nog meerdere mogelijkheden toe. Helaas voor de Driebergenaren bleek juist nu het vizier niet meer op messcherp te staan en mocht Fortuna zich toch tot winnaar kronen: 17-18.
