Afgelopen zaterdag was het een lange Fortuna-dag op het complex van DVO in Bennekom.
Daar stonden namelijk de finales van het veldkorfbal op het programma en in maar liefst 3 van de 4 te spelen wedstrijden was er een Fortuna-team (C1, A1 en Fortuna 1) dat op jacht ging naar de laatste prijzen die dit jaar in korfballand verdeeld zouden worden.
DVO organiseerde dit evenement voor de derde en laatste maal (volgend seizoen verhuist het evenement naar Valto in De Lier) en net als voorgaande jaren was alles weer tot in de puntjes geregeld. Complimenten hiervoor aan DVO en de organisatie en dank voor de gastvrijheid!

Fortuna C1 was de eerste rood/witte brigade die iets na half 10 richting Bennekom vertrok. Toen we daar aankwamen, brak er een waterig zonnetje door. Een voorbode van een dag met schitterend weer en spannende wedstrijden. Ontspannen werd er naar de wedstrijd toe geleefd. Hoewel….. het gevoel was dat we er ontspannen naar toe leefden. In de wedstrijd zelf bleek er van ontspanning geen sprake.

Dit was toch een compleet andere wedstrijd dan de finale van het zaal NK. Daar is de finale het slotstuk van een lange dag korfbal en heb je al 3 mini-wedstrijden in de benen. Omdat de wedstrijden elkaar kort opvolgen, is er eigenlijk weinig tijd om jezelf onwijs druk te maken. Dit keer hadden we een week de tijd om naar deze wedstrijd toe te leven en dus ook om de spanning op te bouwen. Dit hebben we als coaches wellicht onderschat, want alle spelers bleken toch stijf van de zenuwen te staan.

De beginfase was duidelijk voor Die Haghe (snelle 0-2 achterstand) en bij ons in de aanval stapelden de misverstanden en foute schot keuzes elkaar op. Daarnaast wonnen we onze duels in de korfzone veel te weinig. Zelfs de duels waarbij we een veel betere positie hadden, gingen nog regelmatig verloren en daardoor gebeurde telkens datgene wat we nu juist niet wilden…… na iedere doelpoging waren we de bal kwijt en kon Die Haghe weer ten aanval trekken. Ook zij hadden moeite om hun normale aanvalsspel te spelen maar kwamen uiteindelijk op een 0-3 voorsprong, waarna Brad (na 19 doelpuntloze minuten…..) eindelijk voor ons de ban kon doorbereken (1-3, korte kans).

Bij Die Haghe waren het voornamelijk de dames die gevaarlijk bleken en via een afstandsschot van een dame werd het 1-4, maar gelukkig kon Milan vlak voor rust de achterstand naar 2-4 verkleinen. Zo slecht aanvallen en dan nog in de rust niet in verslagen positie liggen…. dat gaf de burger eigenlijk nog wel moed. Ons verdedigende plan werkte prima en nu was het alleen zaak om het aanvallend aan de praat te krijgen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar direct na het rustsignaal hebben we met de lengte van Annemee en de aanvallende kwaliteiten van Rick geprobeerd aanvallend iets te veranderen.

Toch was het weer Die Haghe dat als eerste scoorde maar via een schitterende doorloopbal van Rick bleven we met 3-5 in het spoor. Snel Chelsea en Brad weer in de verdediging terug geplaatst waarmee we de helft van onze wissels hadden verspeeld. Weer een damesgoal van Die Haghe, 3-6 met nog ruim 20 minuten op de klok. Het was zaak om nu toch wel snel het gat te dichten, maar dit zou achteraf de laatste goal blijken van Die Haghe in deze wedstrijd. Alleen wisten we dat toen nog niet……

Een onoplettendheid van Die Haghe bij het uitwerken werd door Milan feilloos afgestraft (4-6), waarna we na de vakwissel opnieuw Annemee en Rick in de aanval in brachten. Nu moest het gat gedicht worden. We hadden nu met Annemee en Esther veel reboundkracht bij de dames in het vak staan maar we bleven moeite houden om de juiste schoten te selecteren en het terugzakken van de Die Haghe heren af te straffen. Gelukkig werkte het plan in de verdediging met Merijn vol in de meevang uitstekend. Dit vak van Die Haghe was volledig de kluts kwijt en het was wachten tot we de aansluiting gingen maken. Hier hadden we alleen wel erg veel aanvallen voor nodig……

Uiteindelijk was het Lucas die met een mooie doorloopbal en een vrije bal de stand gelijk trok (6-6). Nog 6 minuten op de klok. Wederom een dubbele wissel zou betekenen dat we door onze wissels heen zijn met Esther die met krampverschijnselen liep en de gedachte dat we in de slotfase of in een eventuele verlenging in de aanval misschien nog wel iets wilden forceren. Kortom, Rick en Annemee gingen ook de verdediging in, in de wetenschap dat Die Haghe dit in de rebound kon uitbuiten en dat de dame van Annemee vol op de doorloopbal zou gaan spelen. Gelukkig deden we geen domme dingen in de verdediging. Bij een omdraaibal van Die Haghe hadden we alle geluk van de wereld dat deze bal tergend langzaam een rondje op de mand maakte en aan de voor ons goede kant weer naar beneden viel.

Langzamerhand maakte het gevoel zich van ons meester dat we dit potje gingen winnen. Die Haghe verstijfde, liep nauwelijks meer in de aanval en kwam alleen maar tot schoten van heel ver. Wij hadden met Merijn in de korfzone in onze aanval alle troeven in handen als we in staat zouden zijn om de juiste schoten te nemen. Met minder dan 2 minuten op de klok was het Milan die met zijn hakken tegen de achterlijn de trekker overhaalde. BAM 7-6.

Nog 1 aanval van Die Haghe moesten we weerstaan. Een vrije bal en meerdere schoten van ver raakten de mand maar troffen geen doel en uiteindelijk was het Rick die nog net op tijd onder de korf zijn hand opstak en verdedigd mee kreeg. Hierdoor konden we het rustig uitspelen. Merijn pakte een super belangrijke rebound en toen was het over en uit voor Die Haghe. 48 minuten hebben we op achterstand gestaan en maar 2 minuten op voorsprong, maar gelukkig wel de belangrijkste minuten van de wedstrijd!

Hiermee pakt Fortuna/Delta Logistiek C1 de dubbel. Vooraf hadden de coaches dit zeker niet verwacht. Meedoen om de bovenste plekken was het doel, maar dit team bleek over veel meer mogelijkheden en kwaliteiten te beschikken. Zaterdag hebben we het qua veldspel niet laten zien maar we hebben daarin echt stappen gemaakt en daar zijn we super blij mee. Maar nog meer tevreden zijn we over de teamspirit en de vechtersmentaliteit die ons uiteindelijk zowel in de zaalfinale als in de veldfinale de titel opleverde!!

Wat een dag. Wat een spanning. Wat een ploeg.
Rick, Milan, Merijn, Brad, Lucas, Noek, Roos, Chelsea, Esther en de reserves Noah, Lars, Annemee, Mila en Marlies. Echt super goed gedaan!!

We kunnen het nog steeds niet geloven, maar hebben gelukkig de hele zomervakantie om de beelden terug te kijken en er achter te komen dat het echt waar is…… Fortuna C1 Nederlands Kampioen Veld- en Zaalkorfbal.

Heerlijk.

Tot volgend seizoen

Peter & Karin