PKC/SWKGroep A1 mag zich de trotse, nieuwe kampioen van Nederland noemen. Fortuna/Delta Logistiek werd verslagen met 15-19, in een wedstrijd die alleen in de eerste helft echt boeide. Toen had PKC het beslissende gaatje van liefst acht doelpunten al geslagen. Ook de tweede keer in de Ziggo Dome lukte het niet, PKC bleek net als in de competitie een maatje te groot.
Al vroeg was Fortuna gearriveerd in de Ziggo Dome, om vast aan de atmosfeer te wennen. Want het zou anders moeten dan het jaar ervoor, toen de ploeg werd overklast door Groen Geel. De koppen stonden de goede kant op, en de ploeg uit Delft leek ook klaar te zijn voor de wedstrijd.
Ook het publiek kon er voor gaan zitten. Toen de opstelling bekend werd, kon men de harten ophalen. Het duel zou er komen; Mark Klop tegen Joren van Nieuwenhuijzen. Een fijne, onderlinge clash. Maar hier lag ook direct een gevaar voor Fortuna, een zwakte die later blootgelegd zou worden door PKC.
In de beginfase toonde Fortuna de vorm van de afgelopen weken. Verdedigend stond het netjes en al snel stond het 2-0 door doelpunten van Tom Snaphaan en Manon Brand. Ondertussen had Mark Klop zijn gebruikelijke ‘onehander in de eerste aanval’ – zoals hij ook deed tegen DOS’46 in play-off twee – gemist, maar de wedstrijd was los.
Na die 2-0 namen de Papendrechters het initiatief helemaal over. Er werden langere aanvallen gedraaid en ze kwamen tot betere kansen. Na zo’n lange aanval was het Martijn Swets die voor de 2-1 zorgde. Nadat Sanne Alsem de 3-1 maakte via een omdraaibal, was dat ook direct de laatste keer dat Fortuna van de voorsprong mocht genieten.
Het werd een eerste helft die compleet in het teken stond van PKC. Niet Mark Klop, maar Arjen van Houwelingen en Veerle Havelaar eisten de hoofdrollen op. Van Houwelingen trok de stand gelijk met twee doelpunten, vervolgens zorgde Havelaar voor de eerste PKC-voorsprong: 3-4.
En ze gingen rustig door met scoren; Van Houwelingen eindigde de eerste helft met zes doelpunten, Havelaar met vier. Waar was Joren van Nieuwenhuijzen om Fortuna in het spoor te houden? Hij scoorde één keer vlak achter de korf, inmiddels de 6-9, maar verder werd hij strak verdedigd door Klop. Dat deed PKC sowieso goed, wat tot veel balverlies leidde. Verkeerde schoten, domme acties en veel plaatsfouten werden gemaakt door Fortuna. Het speelde te gehaast en wilde bij PKC blijven.
Maar PKC liep langzaam maar zeker uit, omdat zij hun rebound wél onder controle hadden. Fortuna gaf van te voren aan juist druk te willen leggen op de rebound van PKC, maar het omgekeerde gebeurde. De Papendrechters konden veel herhalen, speelden rustig, terwijl Fortuna de vele duels verloor. Van Houwelingen en Klop hadden over op het Fortunese herenkoppel Victor Entken – die in de rust gewisseld werd – en Van Nieuwenhuijzen. In het andere vak waren het Tim Meijerman en Swets die veelvuldig de rebound pakte. De verliezend finalist van vorig jaar wist niet wat ze moesten doen, en zagen PKC een grote marge opbouwen: van 6-9 naar 7-12 en 8-16 bij rust.
Een soortgelijke ruststand als vorig jaar, toen Groen Geel met een 9-15 de rust in ging. Had Fortuna dan niks geleerd van het vorige jaar? Hun zwakte werd in ieder geval pijnlijk blootgelegd. In de tweede helft ging het beter met de ingevallen Angelo van der Hout, maar meer doelpunten leverde het niet op.
Een comeback zat er echter wel in, omdat PKC het een beetje liep lopen. Na 11 minuten in de tweede helft hadden ze er maar één gemaakt. Toen Van Nieuwenhuijzen voor de 11-17 zorgde en een sprankje hoop gaf aan zijn ploeg, dook PKC direct de time-out in. Dat brak het ritme van de wedstrijd, maar vooral van Fortuna. Want de inhaalrace die zij in wilden zetten, kwam maar niet.
Het gat van acht doelpunten bij rust werd beetje bij beetje verkleind, maar dat ging te sloom om PKC nerveus te maken. Van beide kanten was het gewoon geen goede tweede helft en Papendrechters konden zich al opmaken voor een feestje, toen er nog maar een minuut te spelen was. Fortuna nam nog een time-out, waarschijnlijk om de spelers duidelijk te maken om ondanks de aanstaande nederlaag, er alsnog van te genieten. Vera van der Eijk maakte de laatste score van de wedstrijd, een voor de statistieken: 15-19.
Het was niet de finale die werd verwacht, zeker niet het duel tussen Klop, die slechts op één doelpunt eindigde, en Van Nieuwenhuijzen. Ook mocht er meer verwacht worden van de jeugdinternationals Sanne van der Werff, Sanne Alsem en Roos van Groen. Van der Werff en Klop zullen echter minder moeite met hun persoonlijke prestaties hebben gehad. Klop stond een minuut voor tijd al met de handen omhoog en zette het feest in gang. Hij mocht de beker omhoog houden, feestte met het team én de supporters. Zij mogen zich in ieder geval een jaar lang de terechte kampioen van Nederland noemen.
Bron: Korfbal.nl
