Na een moeizaam eerste veld en zaalseizoen waarin de tegenstanders soms letterlijk een maatje te groot waren, begon de D4 dit veldseizoen meteen lekker. Hun zelfvertrouwen was na een paar zeges nog niet hersteld en de verdiende winst werd door de kinderen nog als “toeval” of “geluk” gezien. Maar uitslagen als 11-0, 9-5, 12-5 en 7-1 zijn toch redelijk overtuigend. Als team gingen ze ook steeds leuker spelen. Ze wisten elkaar steeds beter te vinden en gelukkig wierp dat de vruchten af. Ook de coaches Niels en Lucas zagen meer van hun inspanningen terug.
Afgelopen zaterdag moest D4 aantreden tegen ALO. De kinderen wisten dat ze bij winst kampioen zouden worden. De thuiswedstrijd werd met 12-5 gewonnen, dus het moest kunnen. Met het volledige team, een geblesseerde coach die niet kon spelen maar wel coachen en de nodige trouwe aanhang gingen we op pad. Licht nerveus waren ze wel, maar ze hadden er vooral veel zin in. Als ouders waren we in ieder geval voorbereid op de winst. Koeltas met chocolade medailles, “champagne” en andere lekkernijen. Maar goed nu nog even winnen.
Toen de scheidsrechter het startschot had gegeven gingen ze meteen van start. Met Joran, Nienke, Jayden en Esmee in de aanval, Sem, Bastiaan, Ashley en Charlotte in de verdediging en Floortje op de bank. Na de eerste minuut scoorde Nienke meteen de eerste goal, gevolgd door een 2e en maar liefst een 3e. Een hattrick! Nou de supporters gingen langzaam wat rustiger achterover zitten. Lekker begin. Joran nam het stokje over en scoorde in ieder geval de volgende 2. Vlak voor de wissel scoorde Esmee de 7-0. Een bijzondere dag voor haar, haar ouders en opa. Vreugde en toch ook verdriet om het verlies van oma afgelopen week.
Na de wissel mocht het andere vak aan de bak. Daar waar Sem meestal meteen goed is voor een paar puntjes, gingen die er net niet in. Gelukkig werd er goed samengewerkt en scoorde Bastiaan wel. Vervolgens Sem toch ook en Charlotte.
Met een ruststand van rond de 10-0 gingen ze de kleedkamer in.
Na de rust kwam het eerste vak niet meer tot scoren. Een tactische wissel bij de tegenstander!. Maar gelukkig hadden we nog 12,5 minuten met het andere vak. Wie er allemaal gescoord hebben, laat de groepsapp niet meer zien. Wel dat het met nog 5 minuten te gaan 16-1 was. Zouden ze de 20 gaan halen? Nee in de laatste minuut werd de 19-1 aangetikt en daar bleef het bij.
Gejuich, blijde gezichten en ontlading. “Wij zijn kampioen”. Dat de D4 een echte teamspirit bezit, blijkt wel uit het feit dat ze per se naar Fortuna wilden om het te vieren, omdat het daar met zowel Niels als Lucas het leukste was. Sem had samen met Floortje cake en slagroom gehaald en de “champagne” werd ontkurkt. Wat een mooie dag!
