Het is ongelooflijk jammer, maar ook heel begrijpelijk: Claire van Oosten stopt met korfballen. De pas vierentwintigjarige speelster kreeg aan het begin van dit seizoen weer last van haar knie na een verdraaiing op de training. Een lange revalidatie blijft haar ditmaal bespaard, maar grote gevolgen heeft deze blessure wel. Na vele succesvolle jaren bij de club waar Van Oosten als klein meisje begon, is het nu klaar.
Het spel van Claire werd gekenmerkt door constante aanvallende dreiging en een loepzuiver schot. Hoogstpersoonlijk zorgde zij er met de golden goal in Papendrecht voor dat Fortuna zich na jaren weer wist te plaatsen voor de zaalfinale. Bovendien werd de onlangs tot basisarts afgestudeerde Van Oosten in 2017-2018 de meeste scorende dame aan Delftse zijde. Naast deze prestaties beleefde zij nog tal van sportieve hoogtepunten. Zo werd in de junioren het landskampioenschap in de zaal behaald. Ook doorliep Van Oosten alle nationale juniorenselecties.
Dat Van Oosten gemist gaat worden staat buiten kijf. ‘’Dit was een ontzettend moeilijke beslissing, maar wel de verstandigste helaas.’’
Vanaf deze plaats willen wij Claire dan ook bedanken voor alle mooie jaren. We wensen haar het allerbeste en veel succes met de opleiding tot orthopedisch chirurg toe!
Zelf wil Claire het volgende kwijt over haar afscheid:
Beste Fortunezen,
Met pijn in mijn hart deel ik jullie mede dat ik heb besloten om te stoppen met korfballen. Vanaf mijn 7e jaar tot nu heb ik met heel veel plezier gekorfbald bij de mooiste club van Nederland. Ik heb heel veel mooie momenten meegemaakt: NK’s in de jeugd en senioren, een Europacup, WK’s en uiteraard de mooie trainingsweekenden en andere reisjes. Op korfballend gebied waren mijn mooiste momenten toch wel de gewonnen juniorenfinale in Ahoy en de derde gewonnen kruisfinale tegen PKC. In beide gevallen waren wij verre van favoriet, maar deden we het maar mooi met z’n allen.
Helaas heeft mijn korfbalcarrière niet alleen hoogtepunten gekend, maar ook menig dieptepunt. Hiermee doel ik natuurlijk op mijn knieblessures, waarbij ik elke keer minimaal 8 tot 12 maanden aan de kant zat. Het revalideren hiervan was niet altijd makkelijk, maar ik vond het spelletje nog zo leuk dat ik toch probeerde om terug te komen. Na de comeback van mijn laatste blessure afgelopen seizoen dacht ik mijn portie blessures wel gehad te hebben, maar niets bleek minder waar. Op de tweede training van dit seizoen verdraaide ik mijn knie met een zijwaartse beweging. Een bezoek aan de orthopeed wees uit dat er geen grote schade is, maar het vocht en de pijn in mijn knie gaven wel aan dat mijn knie weer een tik had gehad… de zoveelste. Vanaf 2013 ben ik continu bezig geweest met het sterk houden van mijn bovenbenen zodat mijn knieën ontlast worden, maar zelfs als ik fitter dan fit ben kunnen mijn knieën het topkorfbal blijkbaar niet aan. Dit en het feit dat ik naast korfbal ook nog veel andere dingen wil doen waar ik mijn knieën bij nodig heb, hebben mij doen besluiten dat ik stop met korfballen.
Ik wil iedereen bedanken voor de super mooie en gezellige tijd bij de club. Mooi om te zien hoe de club de afgelopen jaren weer leeft en de Fortunaselectie (1&2) weer meedoet voor de prijzen. Dit had niet mogelijk geweest zonder alle vrijwilligers rondom wedstrijden en natuurlijk de trouwe supporters.
Ik wil mijn teamgenoten, coaches en overige staf bedanken voor de mooie seizoenen, de goede sfeer en alle mooie herinneringen die wij samen gemaakt hebben.
De komende tijd doe ik even rustig aan. Ik ga zorgen dat mijn knie goed herstelt en ik ga op zoek naar een baan, ik ben immers begin van de maand afgestudeerd. Mijn uiteindelijke doel is, ironisch genoeg, orthopedisch chirurg worden.
Ik hoop dat iedereen gezond blijft en alles snel weer wordt zoals normaal. Dan kunnen wij met zijn allen weer genieten van de gezelligheid en de wedstrijden in real life. Jullie zullen mij bij Fortuna zeker nog zien, maar helaas niet meer daar waar ik zo graag sta… in het korfbalveld.
Nogmaals bedankt en hopelijk tot snel!
Liefs,
Claire
Foto: Marco Spelten
