Na twee vrije speelweekenden in verband met de voorjaarsvakantie mocht de A1 de zaal weer betreden voor een wedstrijd. En wat voor wedstrijd… Het was eerder al gezegd… dit werden de wedstrijden waar het om gaat. En dat zijn de ook de wedstrijden waar je het allemaal voor doet… De wedstrijden die iets extra’s brengen en ook iets extra’s vragen. De A1 was er helemaal klaar voor.

Om 12.15 uur werd in Papendrecht ingefloten voor de wedstrijd van onze A1 tegen PKC A1. Beide ploegen stonden in punten gelijk en beiden nog volop in de race voor het bereiken van het laatste kruisfinale-ticket bij de junioren. Beide ploegen wisten dat dit dé wedstrijd was en waren optimaal opgeladen om deze wedstrijd te spelen. De scheidsrechter had besloten deze wedstrijd strak te leiden. Op zich geen raar besluit maar dit resulteerde in ontzettend veel fluitsignalen wat het tempo enorm uit de wedstrijd haalde. Dat is best jammer want zowel de PKC als de Fortuna-junioren kunnen wervelend korfbal spelen als ze een beetje ruimte krijgen. De ploegen pasten zich snel aan aan de manier van fluiten van de scheidsrechter en probeerden in de gegeven ruimte toch mooie acties te laten zien. Dat laten zien van acties deden ze niet voor niets… de PKC-hal was druk bevolkt met supporters van beide ploegen. Leuk om te zien dat het publiek ook op een dergelijke spannende wedstrijd van de junioren af komt; super motiverend voor de spelers.

De eerste helft van de wedstrijd ging aardig gelijk op. De stand bleef lang gelijk waarna eerst Fortuna, vervolgens PKC en daarna Fortuna weer een beperkte voorsprong van 2 doelpunten nam. Dit verschil stond ook op het scorebord in de rust: 13-15. Na rust denderde Fortuna door en bereikte een voorsprong van 5 doelpunten. Het leek net of de ploeg op dat moment een stapje terug deed in scherpte en focus want PKC sloop doelpunt voor doelpunt dichterbij. Het PKC-publiek stond op de banken toen enkele minuten voor tijd weer een gelijke stand werd bereikt. De spelers van Fortuna lieten zien flink gegroeid te zijn in volwassenheid. Waar je wellicht lichte paniek zou verwachten als de tegenstander na een grote achterstand terug komt tot een gelijke stand, was hier bij de spelers van onze A1 niets van te merken. Er werd even diep adem gehaald en men ging door… Door met het maken van belangrijke doelpunten en door met het scherp zijn in de verdediging. Na die gelijke stand maakte Fortuna met 2 doelpunten het verschil; 27-29 stond na het verstrijken van de tijd op het scorebord. Een eindstand van deze zinderende wedstrijd waarmee onze A1 de droom van de kruisfinale levend houdt en PKC A1 deze droom voor dit zaalseizoen in de ijskast kan opbergen voor volgend jaar.

Een mooie ontlading bij de spelers van Fortuna… hard gewerkt en gestreden. Blijven gaan tot het einde. Niet wanhopen maar samen de schouders er onder. Allemaal dingen die we vandaag hebben kunnen zien in deze mooie wedstrijd. 

Tekst: NvW

Bekijk de samenvatting van de wedstrijd:

Foto’s: Saskia Dijkxhoorn