Zaterdag aan het begin van de avond speelde de A1 hun wedstrijd tegen DSC A1. Na een heerlijke en voedzame maaltijd van Mariel waren de spelers er helemaal klaar voor.

DSC is een tegenstander die de A1 niet zo ligt. In de afgelopen jaren waren het vaak moeizame wedstrijden tegen de Eindhovenaren. Vanavond was de A1 vast van plan om direct een eerste slag te slaan om zo de wedstrijd te kunnen controleren.

Het spelbeeld was vandaag niet in beide vakken hetzelfde. Het ene vak speelde makkelijk en soepel. Het andere vak speelde stroef en rommelig. Wat in beide vakken wel aanwezig was, was de wil om te winnen. Die wil was belangrijk want die zorgde ervoor dat de A1 de strijd aan ging en inderdaad die voorsprong nam die nodig was om de wedstrijd te kunnen controleren.

Ook in deze wedstrijd was weer duidelijk dat de hoofdklassewedstrijden bij de junioren een scheids én een grensrechter verdienen. Het spel gaat zo snel en pittig dat het voor een scheidsrechter in zijn eentje haast niet te doen is om alles goed in het oog te houden.

Met een ruststand van 13-7 werden de kleedkamers opgezocht. Eigenlijk veranderde het spelbeeld in de tweede helft nauwelijks. Het ene Fortuna-vak speelde makkelijk en snel, het andere vak moest het hebben van hard werken en blijven doorgaan. Maar beide vakken gingen voor de winst. De A1 liep langzamerhand uit en hoewel DSC met een aantal mooie schoten bijbleef, was de wedstrijd wel gespeeld.

Zowel in de eerste als in de tweede helft kon het beperkte aantal toeschouwers een aantal mooie acties bewonderen. Hiervoor werd dan ook flink geklepperd met de kleppers die de heren Segaar en Van der Steuijt in hun handen hadden.

Met een eindstand van 28-16 kon de A1 tevreden zijn. Aan het spel kan nog wel wat geschaafd worden 😉 Maar de wil om te winnen… die mag de ploeg meenemen naar de volgende wedstrijden!

Tekst: NvW
Foto’s: Saskia Dijkxhoorn