Fortuna mocht afgelopen zaterdag voor het eerst sinds 2018 weer zowel met het vlaggenschip als met de A1 proberen om de Nederlandse titel zaalkorfbal naar Delft te halen. Een terugblik op beide wedstrijden:
LDODK/Rinsma Modeplein A1 – Fortuna A1 20-31
Fortuna A1 was dit seizoen nog ongeslagen. In de reguliere competitie verloor het alleen een puntje tegen PKC A1 maar verder werden alle wedstrijden gewonnen met vaak scores hoog in de twintig goals. De ploeg van trainers/coaches Arline Hom en Laurens Verbaan ging dan ook als de grote favoriet in deze finale van start.
Maar de grote vraag was vooraf of onze A1, in een ambiance als Ahoy’, ook met die favorietenrol kon omgaan. Dat antwoord liet in de wedstrijd niet lang op zich wachten. Het eerste schot van Job Kuiper was direct raak (0-1) en in de daaropvolgende aanval was het Seth Roeleven die met een jumpertje de 0-2 in het mandje deponeerde.
Een droomstart van Fortuna maar LDODK liet zich hierdoor niet imponeren. Wel bleef tot 4-6 het gaatje van twee treffers intact maar ook LDODK was in de beginfase met name via de dames zeer trefzeker. Het blok van Job Kuiper op zijn direct tegenstander werd door het al volledig gevulde Fortuna-vak met groot gejuich gevierd en was de aanzet voor de volgende demarrage van Fortuna. Een doorloopbal van Fedor Mensink en een strafworp van Demi Brand zorgden voor een 4-8 tussenstand na 11 minuten en toen leek Fortuna A1 al een beslissend gat te gaan slaan.
LDODK schakelde na een time-out over op achterverdedigen en ondanks dat de organisatie van de aanvallen bij Fortuna ook na deze wijziging best goed was, vielen de doelpunten toch een korte fase wat minder gemakkelijk. Opvallend in de verdediging was dat de dames van Fortuna A1 met hun rug naar de balbezitter toe vóór het reboundblok bleven hangen om de insnij eruit te halen maar daarmee gaven ze zeeën van ruimte weg aan hun directe opponenten in het achterveld, die daar zeker in de eerste helft gretig gebruik van maakten.
Bij de stand van 8-9 vond LDODK weer de aansluiting maar daarna werd de rest van de eerste helft de grote Seth Roeleven show. Bij de 9-12 uit een strafworp uit zijn handen was er nog enige consternatie omdat Roeleven reageerde op een fluitsignaal vanuit het publiek. Na enig tumult en overleg met de jurytafel moest de strafworp overgenomen worden maar Seth bleef ijskoud en de 9-12 was alsnog een feit. Ook de 9-13 was uit zijn handen en toen had hij er al 5 in het mandje liggen. Ook Fedor Mensink was in de eerste helft zijn directe tegenstander op alle fronten de baas en met alweer zijn vierde treffer zorgde hij voor de 12-16 ruststand.
Na de rust even een paar minuten een hele slordige fase met veel passfouten en misverstanden aan de kant van Fortuna. LDODK had hiervan moeten profiteren maar deed dat niet. Via een doorloopbal van Tess Hom werd de slordige fase doorbroken (12-17) direct gevolgd door de 12-18 van Zoë Hoogervorst en daarmee leek in de beginfase van de tweede helft de wedstrijd eigenlijk al beslist. De lichaamstaal van LDODK sprak boekdelen en de technische staf van de Friezen sloeg aan het wisselen waarmee het aanvalsspel van LDODK eigenlijk alleen maar rommeliger werd. Noud Faber liet zichzelf voor de zoveelste maal foppen door Fedor Mensink (12-19) maar in dit vak van Fortuna A1 mag de rol van Sascha Twerda zeker niet onbenoemd blijven. Als een stofzuiger gaat ze door het vak met een geweldige timing waardoor ze keer op keer vakgenoten weet vrij te spelen. Een onzichtbare uitblinker die aan de basis van vele Fortuna goals stond in deze wedstrijd.
De tweede helft kon Fortuna A1 heerlijk ontspannen uitspelen. Seth Roeleven had zijn gouden handjes uit de eerste helft gelukkig niet in de kleedkamer laten liggen want ook in de tweede helft verdween bijna ieder schot van hem door de mand. Mooi was het dat ook in de laatste 10 minuten Stijn Nennie nog speeltijd kreeg zodat de gehele basis van Fortuna A1 de kans kreeg om in de prachtige ambiance van Ahoy’ mee te genieten van dit succes. Geen moment kwam Fortuna A1 in de tweede helft nog in de problemen en met 20-31 werd het de meer dan terechte winnaar van deze eerste finale.
Staf en spelers gefeliciteerd met dit schitterende resultaat en op naar de veldcompetitie waar het behalen van de dubbel een mooie uitdaging is!
PKC/Vertom – Fortuna 21-17
En toen de grote finale tussen Fortuna en PKC/Vertom. Zou het Fortuna weer lukken om, net als dinsdag tegen LDODK, verdedigend haar tegenstander lam te leggen?
In de beginfase leek het daar zeker op. Aan beide kanten veel verdedigende druk. Het was Merijn Mensink die namens Fortuna de score opende (0-1) maar daarna waren de doelpunten erg duur en na 10 minuten spelen stond het door een doorloopbal van Fleur Hoek pas 2-3. Het zou uiteindelijk de enige veldgoal voor Fleur worden in deze finale. Ze werd door Zita Schröder erg goed verdedigd en daarin lag voor PKC een belangrijke sleutel om Fortuna onder de 20 goals te houden.
In het andere vak een wat meer aanvallende rol voor Jessica Lokhorst en Laura van der Linden. Het waren deze dames die voor een 3-5 voorsprong zorgden, direct gevolgd door de 3-6 via een doorloopbal van Renée van Ginkel. PKC nam direct een time-out en tot dan leek de wedstrijd voor Fortuna zich volgens een gunstig scenario te ontwikkelen. Bij 7-7 sloot PKC door doelpunten van Jorien Jordaan en Olav van Wijngaarden echter weer aan maar Fortuna hield het initiatief. In de slotseconde van de eerste helft was het Nik van der Steen die ervoor zorgde dat Fortuna met een 8-9 voorsprong naar de kleedkamer ging.
De eerste helft waren het de mannen van PKC tegen de vrouwen van Fortuna. Zeven van de negen Fortuna goals kwamen uit vrouwelijke handen. Bij de Papendrechters zorgden de mannen voor zeven van de acht goals.
Direct na rust was het wederom Nik van der Steen die scoorde (8-10) maar binnen vier speelminuten waren de rollen omgedraaid. Tweemaal Jordaan en tweemaal Sanne van der Werff bogen de achterstand om naar een 12-10 voorsprong en vanaf dat moment moest Fortuna in de achtervolging. Fortuna kon de verdedigende druk niet volhouden in de tweede helft. Met name Jorien Jordaan profiteerde hier gretig van. Met 8 treffers zou hij uiteindelijk topscoorder worden en de terechte Man of the Match.
Tot 17-15 bleef Fortuna nog wel hoop houden op een goed resultaat maar met de 18-15 uit handen van Olav van Wijngaarden en de 19-15 van de verder onzichtbare Bo Oppe was met nog vijf minuten te spelen de wedstrijd beslist.
Fortuna miste de aanvallende stootkracht om het PKC in de tweede helft echt moeilijk te maken en met de uiteindelijke 21-17 werd PKC de terechte winnaar en kroonde de ploeg uit Papendrecht zich, ondanks een moeilijk verlopen seizoen, toch weer tot Kampioen van Nederland.
Fortuna kan terugzien op een heel goed seizoen waarin de ploeg de gehele competitie in de top 3 heeft vertoeft. Het verlies van Daan Preuninger was een zware domper maar in de derde wedstrijd van de play-offs toonde Fortuna veerkracht. Helaas duurde het seizoen één speelhelft te lang maar uiteindelijk kan de gehele selectie en haar staf met finaleplaatsen voor zowel Fortuna 1 als Fortuna 2 terugzien op een zeer geslaagd seizoen!
