Wat een pech, wat een pechvogel, wat nu? Bellen ging niet, want ik kon geen vin verroeren. Toen kwam gelukkig heel snel de reddende engel aan: een automobiliste die direct heel snel en kordaat  optrad door een ambulance te bellen. Aan haar is het te danken dat ik in rap tempo in het Martini Hospitaal ben opgenomen en geopereerd. Met succes, want thuis en met behulp van vrienden en buren is de revalidatie in volle gang gezet, zodanig dat buiten lopen met een rollator goed te doen is. Tot zover deze sfeerimpressie van jullie oudste nog actieve lid. 

Wat er na Jan Jaap z’n oproep gebeurde was heel bijzonder. Uit alle geledingen van de club volgde een stortvloed aan kaarten en appjes. Wat me bijna het meest heeft geraakt waren de reacties van ouders en jeugd van de F-jes en E-tjes. Die jeugd heb ik alleen zijdelings zien spelen als begeleider van beginnende scheidsrechters. Wat mooi, wat attent, beste lieve ploegouders!

De oudere jeugd is van een andere, mij bekender categorie: die heb ik zelf nog gefloten of als fluitist bezig gezien.

Ja, en dan de senioren met hun geheel eigen gevoel voor „ het hart onder de riem steken“. Daar word je alleen maar beter van.

Een kleine bloemlezing.

Ohhhh, Dik, kijk toch uit vriend, sterkte.

Wat een pechvogel ( zeker 20 keer), wat een pech(idem)

Oude schoolmeester, knap maar snel op

Heup, Holland , heup, scherven brengen geluk

Wij juichen voor een goed en snel herstel! , F4

Kwasi en Kwame, twee Afrikaanse prinsjes die in 1837 in Delft kwamen wonen…  huh, wat…???

Dat leg ik uit als ik weer rondloop bij Fortuna.

Tot ziens allemaal!

Dik